اثر توسعه مالی و اعطای تسهیلات بانکی بر بهره ‏وری کل عوامل تولید در بخش صنعت

بهره­وری در کنار سایر عوامل، ازجمله تعیین‏کننده­های رشد اقتصادی است هدف از این پژوهش، بررسی نقش توسعه مالی و اعطای تسهیلات بانکی بر بهره‏وری کل عوامل تولید در بخش صنعت با استفاده از روش خود توضیح برداری با وقفه‏های توزیعی (ardl) طی دوره زمانی 1392-1362 می‏باشد. همچنین جهت تبیین مدل اقتصادسنجی، علاوه بر اعتبارات جاری و سرمایه‏ای بانک­ها، از دیگر متغیر­های مهم و تأثیرگذار بر بهره­وری کل عوامل تولید بخش صنعت ایران، نظیر هزینه­های تحقیق و توسعه، نسبت موجودی سرمایه به تولید و همچنین متغیر مجازی برنامه‏های توسعه جمهوری اسلامی ایران استفاده شد. نتایج نشان داد که در طی دوره مورد بررسی، اعتبارات سرمایه‏ای در بلند­مدت (044/0) و در کوتاه­مدت (027/0) با یک وقفه بر بهره­وری کل عوامل تولید بخش صنعت تأثیر مثبت داشته است. اعتبارات جاری در کوتاه­مدت (032/0)، از تأثیر مثبت بر بهره­وری کل عوامل تولید بخش صنعت برخوردار بوده، اما در بلندمدت تأثیری بروی بهره­وری کل عوامل تولید بخش صنعت نداشته است. همچنین هزینه­های تحقیق و توسعه در کوتاه­مدت (013/0) و بلند­مدت (039/0)، تأثیر مثبت و معناداری بر بهره­وری کل عوامل تولید بخش صنعت ایران داشت. مقدار ضریب جمله خطا (ecm) نیز در کوتاه‏مدت مطابق با مقدار انتظاری، 35/0- به دست آمد و نشان‏دهنده تعدیل 35 درصدی از عدم تعادل کوتاه­مدت بهره­وری کل عوامل تولید در هر دوره، به سمت روند بلند­مدت در بخش صنعت است.